غیبت امام زمان همواره مسئله‌ای مهم، معتبر و اصیل بوده است،
به گونه‌ای که همة معصومان(ع) از نبی مکرم اسلام(ص) تا امام عسکری(ع)
بارها به وجود مبارک ایشان و ویژگی‌هایشان اشاره فرموده‌اند روایات مجامع
روایی شیعه و غیر شیعه در این‌باره نه از حد استفاضه بلکه از تواتر متعارف
نیز فزون‌تر است.
محمّدبن عثمان عَمْری1 می‌گوید: «از پدرم
شنیدم که در خدمت امام حسن عسکری(ع) بودم که پدرم پرسید: این سخن حق است که
پیامبر فرموده‌اند: من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتةً جاهلیةً»؟
فرمود: «آری، این سخن درست است و هیچ تردیدی در آن نیست». همان‌طور که شکی
در روز بودن این روز روشن نیست: سپس پدرم عرض کرد: پس از اینکه شما رحلت
کردید، امام بعد از شما کیست؟ امام عسکری(ع) به نام مبارک حضرت ولی عصر(ع)
اشاره کردو آنگاه فرمود: او غیبتی طولانی دارد که در آن عدّه‌ای سرگردان،
گروهی هلاک و دسته‌ای دچار تردید می‌شوند.2
ادامه مطلب 
درباره این سایت