پرواز
پرنده‌ای در آسمان، جز آن چه که دیده میشود، برای انسان‌های معمولی نکته
خاصی ندارد، اما آن‌گاه که چشمان تشنه‌لبی در بیابان، همین پرنده را رصد
می‌کند، از او نشانه‌های مقصود خویش را درک نماید. او پرنده را می‌بیند،
اما مدام با لبان خشکیده خویش این عبارت را با اشتیاق زیاد تکرار می‌کند:
«آب، آب»، زیرا انسان تشنه،
ادامه مطلب 
درباره این سایت